I l’hai girà, tuirà! L’hai fait passé
sinquantamila lìber e papé:
vivü dle smane ant le biblioteche,
lesü storie rumane, storie greche,
memorie, bergamine, cumentari,
volüm e manuscrit rüsià daj giari…
Dop un travaj parej
l’hai nen podü savej
chi ch’a füssa l’autur ed cula invensiun
ch’as ciama “bagna cauda dij puvrun”.
Depütassiun de Storia, i ciamo mi
cosa ch’i feve? I stüdie nöit e di
cartasse früste; i stampe un memorial
sü Re Pipin; un artìcul d’un giurnal
per stabilì che el barba ed Carl Quint
l’é mort a quindes ani e nen a vint,
o che ant el temp antic
el Munt a j’era un bric;
ma nen n’estrat, nen na püblicassiun,
sl’orìgin ed la bagna dij puvrun.
A-i é-lo quaic spessiarìa cunossüa
parej ed la bagna? L’ha-lo pi ed virtü
el vapur? E l’automòbil e el tranvaj
a valne mej ed la saussa d’öli, d’aj
bütir, anciuve e sal che un gran talent
l’ha regalane a nuj, so dissendent?
Na statua a j’andrìa
per un’invensiun parìa,
mentre as sa gnanca el nom del talentun
ch’a l’ha inventà la bagna dij puvrun.
A l’han fait cavajer, cumendatur,
certi che a vendo d’eva per licur,
e intant l’autur d’un’invensiun cumpagna
cume la nosta insüperàbil bagna,
ver benefatur dl’ümanità,
l’é sempre ant el cantun dij desmentià,
gnün a cunoss el nom
del grand, grandìssim om;
j’é nen na pera, un roc, cun l’iscrissiun:
Qui nacque… cul dla bagna dij puvrun.